Ufak Memeli Ataşehir Escort Sude

Sude, 27 yaşında genç bir yazılımcıydı. Ataşehir escort merkezine yakın, modern bir rezidansın 9. katında yaşıyordu. Hayatı dışarıdan bakıldığında oldukça ufak memeli sade görünse de, zihninin içinde her gün bambaşka dünyalar inşa ediyordu. Bilgisayar ekranında kod satırları arasında gezinirken, hayalleri bazen çok uzaklara giderdi.

Sabahları genelde sessiz olurdu. Kahvesini alır, perdeleri hafifçe aralayıp dışarı bakardı. Ataşehir escort hareketli sokakları, okuluna yetişmeye çalışan çocuklar, yürüyen insanlar, otobüs kuyrukları… Her biri ona yaşamın çeşitliliğini hatırlatırdı. Ama o, kalabalığın arasında bile içsel bir yalnızlık taşırdı.

Sude’nin hayatı büyük değişimlerle doluydu. Üniversiteyi Ankara’da okumuş, ardından İstanbul’a taşınmıştı. Ailesi İzmir’deydi, görüşmeleri seyrekti ama özlem hep derindeydi. Ataşehir’de ilk başlarda yabancı hissetmişti kendini. Beton bloklar arasında duyguların yerini trafik sesleri almış gibiydi. Ancak zamanla bu düzenin bir parçası olmayı öğrendi.

O gün öğleden sonra Sude, bir projeyi yetiştirmek için bilgisayar başına geçmişti. Bir sağlık uygulamasının arayüzünü tasarlıyordu. İşine odaklanmakta zorlanıyordu çünkü sabah annesinden bir mesaj almıştı: “Sude, nasılsın? Uzun zamandır sesin çıkmadı.”

Bu tek cümle, Sude’nin içinde yıllardır bastırdığı duyguları harekete geçirdi. “Nasılsın?” sorusu, bazen bütün hayatı durdurabiliyordu. Gerçekten nasıldı? Başarılıydı, kendi evinde yaşıyordu, iyi para kazanıyordu. Ama bu mutluluk muydu?

Akşamüstü işini tamamladıktan sonra dışarı çıkmaya karar verdi. Ataşehir’deki küçük bir parkta yürümeye başladı. Parkta oynayan çocukların sesleri, yaşlı bir milf çiftin el ele yürümesi, gençlerin kahkahaları… Hepsi birer hayat parçasıydı. O anda fark etti ki yalnız değildi. Herkes bir şeylerle baş etmeye çalışıyordu.

Oturduğu banka gözleri dolu oturdu. Telefonunu çıkardı, annesini aradı. “Anne, nasılım bilmiyorum ama… seni çok özledim,” dedi sessizce.

Sude için o gün küçük ama derin bir devrimdi. Belki hayatı hemen değişmeyecekti, ama artık duygularını bastırmak yerine, onları kabul etmeye başlamıştı.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir