Zeynep, sabahın en erken saatlerinde Üsküdar sahiline indi. Elinde karton bir bardakta çay, sırtında eski bir mont, gözlerinde geçmişin ağırlığı… Karşısındaki Kız Kulesi’ne baktı uzun uzun. Her gün yaptığı gibi.
Zeynep 26 yaşındaydı. Mardin’in kıyı bir mahallesinde büyümüştü. Küçük yaşta annesini kaybetmiş, hayatı erken öğrenmişti. Babasının “başını öne eğ” nasihati, onun tüm gençliğini boğmuştu. Lise ikinci sınıfta okuldan alındı. İstemediği bir adamla evlendirildi.
Evde sadece sessizlik, korku ve tahammül vardı. Yıllar geçtikçe Zeynep içinde büyüyen suskunluğu artık taşıyamıyordu. Bir sabah, her şeyden vazgeçip valizini hazırladı. Az bir birikimle ilk kez tek başına yola çıktı. Gidecek yeri yoktu.
İlk indiği yer Üsküdar escort. Vapurdan inerken rüzgâr saçlarını dağıttı, gözleri kızarmıştı. Kız Kulesi’ne ilk bakışı hâlâ aklında… Orada bir tür yalnızlık değil, dayanışma gördü. İlk gecesini cami avlusunda geçirdi. Günlerce iş aradı, kimse güvenmedi. Bir gün bir kadın, eline bir kâğıt tutuşturdu: “Kadın destek merkezi – barınma ve meslek kursları.” Umutsuzca denedi.
Merkezde sıcak bir yatak, bir kase çorba ve ilk kez yargılanmadan dinlenen bir sesi buldu. Psikolojik destek aldı, kuaförlük kursuna katıldı. Her geçen gün eski Zeynep biraz daha geride kaldı. Saç kestiği her müşteriyle kondom biraz daha özgürleşti. Kendi ayakları üzerinde duruyor, kira ödüyor, sabahları işe yetişmek için alarm kuruyor.
Her sabah sahilden geçerken durup Kız Kulesi’ne bir bakış atıyor. Derin bir nefes alıyor ve içinden şöyle diyor.
Bir yanıt yazın