Derya, Kartal escort arka sokaklarında yaşayan 25 yaşında genç bir kadındı. Geceleri sahildeki banka oturup denizi izlerdi, gündüzleri ise kalabalık caddelerde kaybolmayı öğrenmişti. Onu görenler sadece suskunluğunu fark ederdi, ama suskunluğun ardında fırtınalar vardı.
Hayat Derya’ya adil davranmamıştı. Mersin’den İstanbul’a ilk kez geldiğinde 18 yaşındaydı. Ailesiyle bağlarını koparmış, yeni bir hayat kuracağını ummuştu. Ama büyük şehir, küçük hayalleri acımasızca yutuyordu. İş bulmak kolay değildi, parasız kalmış, birkaç gece sokakta yatmıştı. Ardından tanıştığı bir kadın ona “yardım” edeceğini söylemişti. O yardım, aslında başka bir çaresizliğe açılan kapıydı. Derya kısa sürede kendini Kartal escort hayat kadını olarak çalışırken buldu.
Her gece bir başka yabancının gözlerinde kendini silerken, içindeki Derya sessizce çığlık atıyordu. Herkes onun bedenini görüyordu ama ruhunu kimse fark etmiyordu. Kaldığı tek göz oda, bazen bir hapishane, bazen bir sığınak gibiydi. Aynada kendine her baktığında, “Ben bu değilim,” diye fısıldıyordu.
Bir gün Kartal sahilinde rastladığı yaşlı bir kadın hayatını değiştirdi. Kadın onunla konuşmuş, sadece gözlerinin içine bakarak bir şeyler anlatmıştı: “Her kadın kıymetlidir. Unutma, yeniden başlayabilirsin.” Bu sözler Derya’nın içindeki bir ışığı yakmıştı. O günden sonra yavaş yavaş bir şeyleri değiştirmeye karar verdi.
Bir sosyal yardım merkezine başvurdu. Psikolojik destek aldı, meslek edindirme kurslarına yazıldı. Başta çok zorlandı. Geçmişini silmek değil, onunla barışmak gerekiyordu. En büyük savaşı kendisiyleydi. Ama sabretti, direndi. Aylar sonra küçük bir kuaför salonunda çırak olarak işe başladı. İlk maaşını aldığında gözyaşlarını tutamamıştı.
Şimdi her sabah erken kalkıp işe gidiyor, yorgun ama huzurlu dönüyor evine. Geceleri hâlâ denizi izliyor ama artık geçmişi değil, geleceği düşünüyor. Derya, Kartal escort beton sokaklarında kırılmış bir çiçekti. Ama kökleri derindeydi, yeniden yeşermeyi başardı.
Bir yanıt yazın