Çekmeköy milf escort kenar semtlerinden birinde, dar bir sokağın ucundaki eski bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu Buse. 23 yaşındaydı. Gençti ama yorgundu. Hayat ona, daha çocuk yaşlarda yük taşımasını öğretmişti. Her sabah uyanmak bir zafer gibiydi; her gece ayakta kalmak başka bir sınav.
Buse, Zonguldak’ın bir köyünde doğmuştu. Annesi onu küçük yaşta bırakıp gitmiş, babası ise madende çalışırken hayatını kaybetmişti. Dedesinin yanında büyümüş, ama okula devam edememişti. Hayatın kıyısında bir yaşam sürüyordu. 18’ine bastığında, “İstanbul’da bir iş bulurum” diyerek yola çıktı. Büyük şehre dair umudu vardı. Ama umut, İstanbul’da en çabuk tükenen şeylerden biriydi.
Önce temizlik işlerine girdi, çocuk baktı, yaşlılara refakat etti. Ne yaptıysa yetmedi. Kalacak yeri olmayan çekmeköy kapalı esc genç bir kadın için sokaklar hem tehlikeydi hem kader. Bir gün tanıştığı bir kadın, ona “daha kolay bir yol” gösterdi. Başta reddetti, ama soğuk kış gecelerinde aç ve parasız kalınca başka seçeneği olmadığını düşündü.
Bacak Omuza Seven Esc
Böylece Buse, gece hayatının görünmeyen, konuşulmayan, dışlanan dünyasına adım attı. Çekmeköy cimcif escort tenha sokaklarında, metronun çıkışında ya da arka caddelerde dolaşırken, kimse onun neden orada olduğunu sormazdı. Onu gören gözler hep ya küçümser ya da yok sayardı. O ise sessizdi, içine kapanıktı. Çünkü ne anlatacağı bir dostu vardı, ne de güvenecek bir omuz.
Bir gece bir müşteri şiddet uygulayınca, yıkıldı. Hem bedeni hem kalbi kanadı. Ertesi gün rastgele yürürken bir afiş gördü: “Kadınlar için ücretsiz psikolojik destek – Çekmeköy escort Kadın Dayanışma Merkezi.” Elinde olmadan kapısına gitti. İçeri girmesi saatini aldı ama sonunda konuştu, ağladı, sustu, sonra yine konuştu.
Destek almaya başladı. Danışmanlar ona yalnız olmadığını, hayatının bu şekilde devam etmek zorunda olmadığını anlattı. Önce kendine inanması gerektiğini öğrendi. Bir sivil toplum kuruluşunun yardımıyla geçici barınma imkânı sağlandı. Kuaförlük kursuna yazıldı. İlk kez makas tutarken elleri titredi, ama bırakmadı.
Aylar sonra Buse artık sokaklarda değil, bir kadın kuaföründe çalışıyordu. Hâlâ bazı geceler kâbus görüyordu, ama her sabah kalktığında aynada kendine “başardın” diyebiliyordu.
Bir yanıt yazın