Zeynep, 32 yaşında, İstanbul’un kalabalığından kaçmak için çok uğraşmış ama sonunda kalabalığın içinde huzuru bulabileceğini Ataşehir escort keşfetmişti. Üç yıl önce Kadıköy’den buraya taşındığında, gökdelenlerin ve geniş caddelerin ruhsuz olduğunu düşünmüştü. Fakat zamanla Ataşehir’in kendine has bir düzeni, temposu ve hatta sessiz bir asaleti olduğunu fark etti.
Zeynep bir yayınevinde editör olarak çalışıyordu. Evinden ofisine yürüyerek gitmek cimcif onun için bir ayrıcalıktı. Sabahları Mustafa Kemal Mahallesi’nde, apartmanların arasına gizlenmiş fırından aldığı simitle, çayını termosuna doldurup sokaklara karışırdı. Yol üzerindeki küçük parkta oturur, birkaç sayfa kitap okur ya da insanları izlerdi. Bu kısa anlar onun için birer kaçış değil, hayatın tam içiydi.
Bir sabah, fırına giderken yaşlı bir kadınla göz göze geldi. Kadının elindeki torba yere düşmüş, içindeki sebzeler yola saçılmıştı. Zeynep hemen yardıma milf koştu. Kadın minnettarlıkla gülümsedi ve “Senin gibi gençleri gördükçe içim umutla doluyor,” dedi. O anda Zeynep’in kalbinde bir şey kıpırdadı. Şehrin yalnızlaştırdığı insanlar, aslında bir selamla, bir yardım eliyle yeniden bağ kurabiliyordu.
Yayınevinde o gün yoğun bir gündü. Yeni çıkacak bir kitabın son düzeltmeleri yapılacaktı. Zeynep, kelimelere oral hep saygı duyardı. Her noktalama işaretini, her harfi titizlikle incelerdi. Çünkü yazı dediğin şey, birinin içinden dökülmüş en mahrem duyguların taşıyıcısıydı.
Akşamüstü işten çıktığında, Ataşehir escort batıya bakan teraslarından birine çıktı. Gökyüzü pembe-mor renklere boyanmıştı. Güneş yavaşça Kartal yönüne doğru batarken, şehir yavaşlıyor ama aynı zamanda ışıklarla canlanıyordu. Zeynep içinden “Hayat bazen sadece durup izlemekle de güzel” diye geçirdi.
Bir yanıt yazın