Zeynep 32 yaşındaydı. Üniversite yıllarında İstanbul’a taşınmış, şehrin telaşına önce direnmiş, sonra alışmıştı. Ancak kalabalığın ortasında kendi sessizliğini korumayı da öğrenmişti. Son üç yıldır Ataşehir escort Yenişehir Mahallesi’nde, kiraladığı küçük ama sıcak bir apartman dairesinde seks yaşıyordu. Psikologdu, çoğunlukla çevrimiçi seanslar yürütüyordu. İnsanları dinlemek kadar kendini de dinlemeyi öğrenmişti artık.
O sabah, pencereyi araladığında Ataşehir escort serin rüzgarı yüzüne hafifçe çarptı. Güneş, modern binaların arasında yükseliyor, kentin gri yüzüne hafif bir sarılık serpiyordu. Zeynep kahvesini hazırlayıp, her zamanki gibi Ataşehir Barbaros Mahallesi’ndeki minik kütüphaneye yürümeye karar verdi. Orası onun için bir kaçış noktasıydı; bazen bir kitap, bazen bir düşünce, bazense sadece sessizlik arıyordu.
Yol boyunca dikkatini bir şey çekti: insanlar, aceleyle yürüyenler, çocuklarını okula götüren anneler, spor yapan yaşlılar… Ama kimsenin kimseye tam oral olarak bakmadığını fark etti. Sanki herkes kendi ekranına, kendi sorununa gömülmüştü. Zeynep bunları zihnine not etti. Belki bir gün yazıya dökerdi.
Kütüphaneye vardığında, her zamanki köşe masasını boş bulduğuna sevindi. Yanında getirdiği kitabı açtı: Albert Camus’nün Yabancı adlı romanı. Sayfaları karıştırırken, karşı masaya oturan genç bir kadının sessizce ağladığını fark etti. Elindeki telefona bakıyor, gözyaşlarını silmeye çalışıyordu. Zeynep o an profesyonel kimliğinden sıyrılıp sadece bir insan gibi hissetti: Yanına gidip “İyi misiniz?” demek istedi ama tereddüt etti. Bazen sadece yan masada sessizce oturmak da bir tür dayanışmaydı.
Öğleden sonra, yürüyerek eve dönerken içinden geçirdi: Ataşehir, soğuk binaların arasına milf sıkışmış binlerce duygu barındıran bir yerdi. İnsanların hikâyeleri görünmüyordu ama vardı. Zeynep belki de bu yüzden burayı seviyordu. Çünkü bu mahallede herkes görünmeden yaşıyordu ama bir şekilde birbirine dokunuyordu.
Bir yanıt yazın