Zehra, Çekmeköy escort sessiz sokaklarında yürürken adımlarını yavaşlatıyordu. Sabahın erken saatleriydi, hava henüz serin, sokaklar ise tenha. Ağaçların arasından geçen ince bir patika, onu mahalle arasındaki küçük bir parka çıkarıyordu. Orada, her sabah aynı banka oturur, elindeki küçük deftere bir şeyler karalardı. Yazdıkları çok okunaklı eskort değildi ama her kelime, içinden dökülen bir damla gibiydi. Acı, umut, pişmanlık, direnç…
Zehra otuz iki yaşındaydı. Yıllarca başka şehirlerde, başka insanların hayatlarını sırtında taşımıştı. Küçük yaşta evlenmiş, gençliğini bir adamın gölgesinde harcamıştı. Şiddet, aşağılanma, yoksulluk… Hepsi onun hayatının sıradan parçalarıydı. Ama bir gün, yolda yürürken vitrin camında kendini görünce donup kaldı. Gözleri boştu, omuzları çökmüştü. O an kararını verdi: Bu şekilde yaşamak istemiyordu artık.
Yanına birkaç parça eşya aldı, cebinde sadece iki yüz lirayla İstanbul’a geldi. Hiçbir planı yoktu, sadece uzaklaşmak istemişti. Ve bir belediye otobüsünün son durağı olan Çekmeköy escort indi. Şehir merkezinin karmaşasından uzak, daha sakin ve yeşil bir yerdi burası. Belki de bu yüzden kendini burada güvende hissetti. İlk birkaç götten geceyi bir cami avlusunda geçirdi. Sonra, tesadüfen tanıştığı yaşlı bir kadın onu yerel bir kadın destek merkezine yönlendirdi.
İşte hayatı o noktadan sonra yavaş yavaş değişmeye başladı. Zehra merkeze ilk girdiğinde oral konuşamıyordu. Sanki sesi kaybolmuştu. Ama kadınların sıcaklığı, sabrı ve anlayışı, onun içine işledi. Günler sonra ilk kez gülümsediğini fark ettiğinde aynaya uzun uzun baktı. “Ben hâlâ buradayım,” dedi kendine.
Merkezde sabun yapımı ve el işi kurslarına katıldı. Ellerini çalıştırdıkça zihni de açılıyordu. İlk defa bir sabun kalıbını kendi başına tamamladığında ağladı. Çünkü bu, onun kontrol ettiği ilk şeydi. Üretici pazarında açtığı küçük tezgahta lavantalı sabunları sergilerken göğsü kabarıyordu.
Bir yanıt yazın