Çekmeköy escort arka sokaklarında gece sessizliğini sadece uzaktan geçen birkaç arabanın sesi bozardı. O sokaklardan birinde, yorgun adımlarla yürüyen 24 yaşındaki Zeynep, soğuk havaya rağmen ince seks montuyla titriyordu. Hayatın ağırlığı, taşıdığı çantadan çok daha fazlaydı.
Zeynep, aslen Giresun’un bir köyünden gelmişti. Ailesi fakirdi, eğitime önem verilmezdi. Okula gitmek istedi ama 15 yaşında bir akrabayla zorla evlendirildi. Şiddet dolu bir evlilik iki yıl sürdü. Bir gün sabaha karşı hiçbir şey almadan evden kaçtı. İstanbul’un Çekmeköy semtinde ucuz bir bodrum katı buldu, hayata yeniden tutunmak istedi ama gerçekler sertti.
İş bulmak kolay değildi. Denemediği şey kalmadı: temizlik, garsonluk, tezgahtarlık… Ancak çoğu yerde kayıt dışı çalıştırıldı, emeği sömürüldü, hak ettiği parayı bile alamadan kapı önüne kondu. Bir gün sokakta tanıştığı biri, “Kolay para var,” diyerek onu bir yola soktu. Başta sert sadece bir gecelikti… Ama sonra aylar geçti, yıllar aktı. Geceleri çalışan, gündüzleri utançla aynaya bakamayan bir kadına dönüştü.
Zeynep aslında hâlâ içten içe iyi bir hayat istiyordu. Kitap okumayı seviyordu, en büyük hayali bir gün çocuklarla ilgili bir meslek yapmaktı. Ama içine düştüğü karanlık, onun gözlerini de, kalbini de örten bir örtü gibiydi.
Bir sabah, sokakta yürürken bir ilkokulun önünden geçti. Çocukların neşeyle içeri koştuğunu izlerken gözyaşlarını tutamadı. Tam o anda, okulun güvenlik görevlisi yaşlı bir kadın ona yaklaştı ve “İyi misin kızım?” diye sordu. Zeynep ilk kez biri ona gerçekten iyi olup olmadığını sormuştu. Ağlamaya başladı, her şeyi anlatmasa da yalnız olduğunu söyledi.
Kadın onu bir yardım merkezine yönlendirdi. Psikolojik destek aldı, meslek eğitimi kurslarına katıldı. Bir yıl içinde çocuk gelişimi sertifikası aldı ve bir kreşte yardımcı öğretmen olarak işe başladı. Geçmişini inkâr etmedi ama onu geride bırakmak için çok çalıştı.
Bugün Zeynep, hâlâ Çekmeköy escort yaşıyor. Ama artık geceleri çalışmıyor, sabahları çocukların “öğretmenim” deyişini duyunca gülümsüyor. Geçmişini unutmuyor çünkü o karanlık günler, bugünkü ışığını kıymetli kılıyor.
Bir yanıt yazın