Ayşe, 24 yaşındaydı. Kartal vip escort arka sokaklarında doğmuş, büyümüştü. Çocukluğu, eski apartmanların nemli duvarları arasında, annesinin yorgun bakışları ve babasının eksikliğiyle geçmişti. Babası, o daha on yaşındayken evi terk etmişti. Annesi temizlik işlerine giderek geçim sağlamaya çalışsa da yetmiyordu. Ayşe, lise ikinci sınıfta okulu bırakmak zorunda kaldı.
Önce markette kasiyerlik yaptı, sonra bir kafede garsonluk… Ama annesinin oral hastalığı ağırlaşınca ilaç masrafları ve kira ödemesi omuzlarına yıkıldı. Çaresizdi. Bir akşam, tanıştığı eski bir komşusu ona kolay para kazanmanın bir yolunu önerdi. Ayşe önce reddetti, ama cebindeki para bitmiş, mutfakta yemeklik dahi kalmamıştı. Böylece istemeden de olsa hayat kadını olarak çalışmaya başladı.
Geceleri Kartal escort tenha sokaklarında, sahile yakın bölgelerde müşteri bekliyordu. Bazı geceler, sert ve tehlikeli insanlarla karşılaşıyor; korku içinde eve dönüyordu. En kötüsü ise insanların gözlerindeki yargıydı. Kimse onun hikayesini bilmiyor, neden bu yola mecbur kaldığını anlamıyordu.
Bir gece, yağmur yağıyordu. İnce montu suya doymuştu. Sahilde beklerken yaşlı bir kadın yanına geldi ve ona sıcak bir çay uzattı. “Kızım, burası sana göre değil” dedi. Ayşe, gözleri dolarak çayı aldı. O küçücük iyilik, içindeki umut kıvılcımını tekrar yaktı.
Ertesi gün, internet kafeden iş ilanlarına baktı. Bir kadın dayanışma derneğinin, meslek kursu verdiğini gördü. Cesaretini toplayıp başvurdu. İlk başlarda gündüzleri kursa gidip geceleri çalışmaya devam milf etmek zorunda kaldı. Kursu bitirdiğinde, dikiş-nakış ve temel terzilik öğrenmişti. Küçük bir atölyede iş buldu.
Geçmişi hâlâ içini acıtıyordu ama artık geleceği için bir umudu vardı. Bir gün kendi terzi dükkanını açmak, annesini mutlu görmek istiyordu.
Kartal escort dar sokaklarından geçen bu hikaye, Ayşe’ye şunu öğretmişti: Hayat insanı köşeye sıkıştırabilir, ama çıkış kapısını aramak da insanın elindedir.
Bir yanıt yazın