Üsküdar escort akşamı, gri bulutların arasında kaybolmuştu. Boğaz’dan gelen rüzgar, denizin tuzlu kokusunu sokaklara taşıyor, sahil boyunca yankılanan dalga sesleriyle şehir yavaşça uykuya dalıyordu. Ancak bu şehirde, bazı insanlar için geceler yeni başlıyordu.
O insanlardan biri Merve’ydi. Henüz yirmi bir yaşındaydı ama gözlerindeki yorgunluk, yılların acısını taşır gibiydi. Bir zamanlar hemşire olmak isterdi, ama kader başka bir yol çizmişti ona. Babası alkolikti, annesi yıllarca mini etek evde sessiz bir çaresizlikle yaşamıştı. Merve on altı yaşındayken annesini bir hastalık aldı götürdü. O günden sonra, evin yükü tamamen onun omuzlarındaydı.
Önce marketlerde, sonra kafelerde çalıştı. Fakat kiralar, faturalar ve borçlar bitmiyordu. Bir gün, işten atıldığı bir akşam, çantasındaki son birkaç lirayla Üsküdar escort sahilinde oturdu. Yağmur yağıyordu. Yanına oturan bir kadın, sessizce bir sigara uzattı ve dedi ki:
“Hayat seni ezmeden önce sen kendini korumayı öğren kızım.”
O gece, Merve’nin hayatı değişti. Başta sadece bir defalık diye düşündü ama zamanla o “bir defalık” hayatının tek yolu haline geldi. Geceleri, Üsküdar escort sokaklarında sessiz adımlarla dolaşıyor, gündüzleri ise kimseyle konuşmadan küçük bir bodrum katında uyuyordu. İnsanların gözlerine bakamaz olmuştu. Her sabah aynaya baktığında, gördüğü yansıma ona artık yabancıydı.
Bir sabah, Kız Kulesi’nin karşısında otururken, güneş yavaşça doğuyordu. Deniz, ışıkla birlikte altın gibi parladı. Bir an, içinden geçen bir sesle ağladı. Çünkü o kule gibi, o da şehirde yalnız ve uzak bir yerdeydi.
O gün, bir şey değişti. Gözyaşlarını sildi ve Üsküdar Kadın Dayanışma Merkezi’nin kapısına gitti. Kapının önünde uzun süre durdu, içeri girip girmemek cimcif arasında kaldı. Sonra derin bir nefes aldı ve adım attı. İçerideki kadınlar onu yargılamadı. Dinlediler. Sarıldılar. Ona yeniden başlamak için bir sebep verdiler.
Bir yanıt yazın