Blog

Gülce, 22 yaşında genç bir kadındı. Üsküdar escort arka sokaklarında, zamanla yıpranmış bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu. Küçük odasında bir yatak, bir soba ve annesinden kalan solmuş bir fotoğraf dışında hiçbir şey yoktu. Ama o küçük oda, onun dünyasıydı.

Hayat, Gülce’ye erken yaşta ağır yükler yüklemişti. Çocuk yaşta annesini kaybetmiş, babası tarafından terk edilmişti. Bir akrabasıyla İstanbul’a gelmiş, ama burada da yalnız bırakılmıştı. İlk başta temizlik işleri yaptı, gündelikçi olarak çalıştı, sokaklarda su sattı. Ama bu işler ne kirayı ödemeye yetti ne de karın doyurmaya…

Sonra bir gece, Üsküdar Meydanı’nda yalnız başına otururken tanıştığı bir kadın ona “yardım” teklif etti. Gülce önce korktu, anlamadı, ama çaresizlik her şeyi bastırmıştı. “Sadece bir süre,” dedi kendine. Ama o süre, günlerce, aylarca sürdü. Artık o da geceleri Üsküdar escort sokaklarında müşteri bekleyen kadınlardan biriydi.

Her sabah güneş doğarken Salacak sahiline yürür, Kız Kulesi’ne bakıp sessizce ağlardı. Hayal kurmazdı artık, çünkü hayalleri çoktan gömmüştü. Ama bir sabah, orada beklerken bir çocuk ona yaklaştı. “Teyze, iyi misin?” diye sordu. Gülce bir an donakaldı. “İyiyim,” diyebildi sadece. Ama o çocuğun gözleri, aynaya bakmak gibiydi. Kendi çocukluğunu gördü. Korkmuş, terk edilmiş bir kız çocuğu…

O gün karar verdi. Yaşam böyle devam edemezdi. Üsküdar escort Belediyesi’nin kadın destek merkezine gitti. Konuşamadı önce, sadece ağladı. Sonra, içindekileri yavaş yavaş dökmeye başladı. Psikolojik destek aldı, meslek kursuna yazıldı. Kuaförlüğü öğrendi. İlk maaşını aldığında kendine bir ayna aldı ve karşısında ilk kez gülümsedi.

Artık sabahları saçlarını tarayıp işe gidiyor, akşamları eve dönüyordu. Geçmişi hâlâ içinde bir sızıydı, ama artık ona yön vermiyordu. Üsküdar sokaklarında yürürken başını eğmiyor, umutla ileri bakıyordu.

Üsküdar escort tarih kokan taş sokaklarında gece çöktüğünde, köhne bir apartmanın ikinci kat penceresinden denizi izleyen biri vardı: Elif. Henüz 24 yaşındaydı. Ama yüzündeki çizgiler, yaşından büyük gösteriyordu. Gözlerinde yorgunluk, geçmişinde sessiz çığlıklar vardı.

Elif, Şanlıurfa’nın bir köyünde dünyaya gelmişti. Yoksulluk, baskı ve hayalsizlik içinde büyüdü. 17 yaşında zorla evlendirildi, kısa süre sonra şiddet gördü. Kaçtı. Önce Adana’ya, sonra İstanbul’a… Hayatı kurtulmak isterken daha karanlık bir yola savruldu. Üsküdar escort bir otel odasında, bir yabancının gözlerine bakmadan geçirdiği ilk gecede kendine dair her şeyin paramparça olduğunu hissetti.

Ama yaşamaya mecburdu. Hem kira, hem yemek, hem geçmişin borcu… Bir tarafta hayatta kalma mücadelesi, diğer yanda kimliğini yitirme korkusu. Gündüzleri Üsküdar’ın sokaklarında sıradan bir kadın gibi görünmeye çalışıyor, geceleri sahil kenarında müşteri bekliyordu. Kimse Elif’in aslında çok güzel piyano çaldığını, edebiyatla ilgilendiğini, gece yatağa girdiğinde gizlice şiir yazdığını bilmiyordu.

Bir sabah yorgun gözlerle Balaban götten Tekkesi’nin önünden geçerken yaşlı bir adam seslendi ona. “Kızım iyi misin?” dedi yumuşak bir sesle. Elif cevap vermedi, ama durdu. Adam cebinden bir kâğıt çıkardı. “Bir yere git. Sadece konuş. Belki iyi gelir.” Yazılı adres, bir kadın destek milf derneğinindi. Elif önce gidip gitmemeyi düşündü. Sonra bir gün, çok kötü bir gecenin sabahında karar verdi: deneyecekti.

Kapıdan içeri girdiğinde titriyordu. Ama içerideki kadınlar ona sadece “Elif” olarak baktılar. Ne olduğu değil, kim olduğu önemliydi. Bir psikologla eskort görüşmeye başladı. Ardından kadınlara özel terzilik eğitimi aldı. Haftalar ayları kovaladı. Elif, artık geceleri sahilde beklemiyordu. Sabahları bir atölyede kumaş kesiyor, akşamları evine huzurla dönüyordu.

Üsküdar escort dar sokaklarında, akşam saatlerinde sessizce yürüyen genç bir kadın vardı. Adı Derya’ydı. Henüz 23 yaşındaydı ama omuzlarında bir ömrün yorgunluğu vardı. Hayat, ona kolay davranmamıştı. Memleketi Ordu’dan İstanbul’a geldiğinde sadece bir çantası ve içinde taşıdığı umutları vardı. Ama İstanbul, o umudu yavaş yavaş söndürmüştü.

Derya önce garsonluk yaptı. Sonra bir tekstil atölyesinde çalıştı, günde 12 saat. Fakat maaşı asla yetmedi. Kiralar, faturalar, kardeşine gönderdiği üç kuruş derken, cebinde kalan para hayatına yetmiyordu. Bir gün tanıştığı biri ona farklı bir “iş” teklif etti. “Sadece birkaç gece,” dedi kadın, “sonra istersen bırakırsın.” Ama o birkaç gece, birkaç aya dönüştü. Derya, Üsküdar sokaklarında artık bir hayat kadınıydı.

İnsanlar ona sadece göz ucuyla bakıyordu. Kimi küçümsüyor, kimi görmezden geliyordu. Ama kimse, onun da bir hikâyesi olduğunu bilmiyordu. Geceleri Salacak seks sahilinde, Kız Kulesi’ne bakarak içinden dua ederdi: “Bir gün bitecek, bir gün yeniden başlayacağım.”

Bir gece, müşteri beklerken yanına bir kadın yaklaştı. Orta yaşlı, zarif ama sıcak bakışlı biri. Elinde bir broşür vardı. “Biz, Üsküdar escort zor durumda kalan eskort kadınlara yardım ediyoruz,” dedi. Derya önce şüpheyle yaklaştı ama o broşürü aldı. Günlerce cebinde taşıdı, açmadı bile. Sonunda bir sabah erkenden kalktı ve merkezlerinin yolunu tuttu.

Orada hayatında ilk kez yargılanmadan dinlendi. Psikolojik destek aldı, bir dikiş kursuna yazıldı. Sonra bir terzihanede işe girdi. Artık gece değil, gündüz çalışıyordu. Kendine küçük ama temiz bir ev tuttu. Kardeşine mektup yazdı, “Artık her şey yoluna giriyor,” diye.

Derya’nın hayatı kolay değildi. Hâlâ geçmişin izlerini taşıyordu. Ama artık Kız Kulesi’ne baktığında içinde umutsuzluk değil, yeniden doğan bir umut vardı. Çünkü o, hayata yeniden tutunan güçlü bir kadındı.

Üsküdar escort rüzgarlı gecelerinde, sokak lambalarının solgun ışığı altında yürüyen genç bir kadın vardı. Adı Aslı’ydı ve henüz 22 yaşındaydı. Yüzünde hayatın yükü, gözlerinde ise yaşadıklarının ağırlığı vardı. Hayat onu çok genç yaşta zorluklarla sınamış, umutları ise her geçen gün biraz daha kırılmıştı.

Aslı, Doğu Anadolu’nun küçük bir kasabasında doğmuştu. Ailesinin ekonomik durumu kötüydü, eğitim hayatı yarım kalmıştı. Babasının erken ölümü, annesinin hastalığı Aslı’yı evin direği yapmıştı. Hayallerini bir kenara bırakıp, ailesine bakmak zorunda kalmıştı. 18 yaşında İstanbul’a geldiğinde, Üsküdar escort kalacak bir yeri bile yoktu. Sokaklar, soğuk ve yabancıydı. İlk başlarda çeşitli işlerde çalıştı ama bu, hayatını idame ettirmeye yetmiyordu.

Zamanla, kendini istemediği bir yolda buldu. Hayat kadını olarak geceyi geçirmeye başladı. Geceleri Üsküdar escort sokaklarında müşteri ararken, içi acı doluydu. Kimse onun gerçek hikayesini bilmiyordu. Dışarıya yansıttığı güç, aslında kırılgan bir ruhun kalkanıydı.

Aslı, en çok Salacak sahilinde oturmayı severdi. Orada denize bakar, Kız Kulesi’nin ışıklarına dalar, hayatının daha iyi olmasını dilerdı. Bir gece, yanına genç bir kadın yaklaştı ve elinde bir kart verdi. Kartta “Üsküdar Kadın Dayanışma Merkezi” yazıyordu. Kadın, yardım etmek istediklerini söylemişti. Aslı önce tereddüt etti ama sonunda o kartı aldı.

Birkaç gün sonra cesaretini toplayıp merkeze gitti. Orada ilk kez biri onu yargılamadan dinledi. Psikolojik destek aldı, meslek kurslarına katıldı. Kuaförlük eğitimi aldıktan sonra küçük bir salonda işe başladı.

Aslı’nın hayatı yavaş yavaş değişiyordu. Geçmişindeki karanlık gölgeler hala vardı ama artık onları kontrol edebiliyordu. Kız Kulesi’ne baktığında gözlerinde umut ışığı vardı.

Meryem, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte Çekmeköy escort yokuşlu sokaklarından aşağı doğru yürüyordu. Sessizlik hâkimdi, sadece kuşların sesi ve uzaktan uzun seven gelen bir çaycının tekerlek sesi duyuluyordu. Elinde plastik bir poşet, içinde bir termos ve sabah sattığı sabunlardan kalan birkaç taneyle, her gün olduğu gibi küçük üretici pazarına gidiyordu. Hayatında ilk kez bir yere yetişme telaşı, bir anlam taşıyordu.

Meryem kırk yaşına yaklaşırken geçmişine dönüp baktığında, ardında yalnızca yorgunluk bırakmış bir ömür görüyordu. Çocuk yaşta gelin olmuş, yıllarca bir adamın gölgesinde yaşamış, hayallerini hep başkaları uğruna bastırmıştı. İki çocuğuyla birlikte ayakta kalmak için seks mücadele etmişti ama ne kadar çabalasa da kendine ait bir yer bulamamıştı. En sonunda, bir gün dayanamayıp evi terk etti. Ne yapacağını, nereye gideceğini bilmiyordu. Sadece, artık susmak istemiyordu.

İstanbul’a gelişinde cebinde sadece bir otobüs bileti ve birkaç kuruş vardı. Şehrin kalabalığı gözünü korkuttu. İnsanların birbirine bile bakmadığı bir yerde, o görünmez olmaktan daha fazla korkmuyordu. Çekmeköy escort ise tesadüfen gelmişti. Bir sabah otobüsün son durağında inmiş, ormanın kıyısındaki sessizliği fark edince kalmak istemişti. Belki de doğanın bu sakinliği, onun içinde kopan fırtınayı bir nebze olsun dindiriyordu.

İlk günlerde sokakta yaşadı. Sonra bir kadın ona yerel bir kadın destek merkezinden bahsetti. Tereddütle de olsa gitti. Orada karşılaştığı yüzler, yargılayan değil, anlayan gözlerdi. Meryem ilk kez dinlenmişti. İlk kez biri ona “haklısın” demişti. Zamanla merkezin atölyelerine katıldı. Sabun yapımı, dikiş, takı tasarımı… Ellerini çalıştırdıkça zihni de berraklaşıyordu.

Kısa sürede sabun yapımında ustalaştı. Lavantalı, naneli, tarçınlı sabunlar yaptı. Etiketlerini kendi yazdı. Üretici pazarında ilk satışını yaptığında, eline geçen götten parayı uzun uzun inceledi. “Bu benim emeğim,” dedi içinden. Bu para az olsa da, onun için bir hayalin karşılığıydı.

Zehra, Çekmeköy escort sessiz sokaklarında yürürken adımlarını yavaşlatıyordu. Sabahın erken saatleriydi, hava henüz serin, sokaklar ise tenha. Ağaçların arasından geçen ince bir patika, onu mahalle arasındaki küçük bir parka çıkarıyordu. Orada, her sabah aynı banka oturur, elindeki küçük deftere bir şeyler karalardı. Yazdıkları çok okunaklı eskort değildi ama her kelime, içinden dökülen bir damla gibiydi. Acı, umut, pişmanlık, direnç…

Zehra otuz iki yaşındaydı. Yıllarca başka şehirlerde, başka insanların hayatlarını sırtında taşımıştı. Küçük yaşta evlenmiş, gençliğini bir adamın gölgesinde harcamıştı. Şiddet, aşağılanma, yoksulluk… Hepsi onun hayatının sıradan parçalarıydı. Ama bir gün, yolda yürürken vitrin camında kendini görünce donup kaldı. Gözleri boştu, omuzları çökmüştü. O an kararını verdi: Bu şekilde yaşamak istemiyordu artık.

Yanına birkaç parça eşya aldı, cebinde sadece iki yüz lirayla İstanbul’a geldi. Hiçbir planı yoktu, sadece uzaklaşmak istemişti. Ve bir belediye otobüsünün son durağı olan Çekmeköy escort indi. Şehir merkezinin karmaşasından uzak, daha sakin ve yeşil bir yerdi burası. Belki de bu yüzden kendini burada güvende hissetti. İlk birkaç götten geceyi bir cami avlusunda geçirdi. Sonra, tesadüfen tanıştığı yaşlı bir kadın onu yerel bir kadın destek merkezine yönlendirdi.

İşte hayatı o noktadan sonra yavaş yavaş değişmeye başladı. Zehra merkeze ilk girdiğinde oral konuşamıyordu. Sanki sesi kaybolmuştu. Ama kadınların sıcaklığı, sabrı ve anlayışı, onun içine işledi. Günler sonra ilk kez gülümsediğini fark ettiğinde aynaya uzun uzun baktı. “Ben hâlâ buradayım,” dedi kendine.

Merkezde sabun yapımı ve el işi kurslarına katıldı. Ellerini çalıştırdıkça zihni de açılıyordu. İlk defa bir sabun kalıbını kendi başına tamamladığında ağladı. Çünkü bu, onun kontrol ettiği ilk şeydi. Üretici pazarında açtığı küçük tezgahta lavantalı sabunları sergilerken göğsü kabarıyordu.

Elif, Maltepe escort sahilinde usulca yürürken başını gökyüzüne kaldırdı. Gri bulutlar arasında güneş, utanarak göz kırpıyordu. Yazın son günleriydi ama rüzgar erken soğumuştu. Elif’in üzerinde ince bir hırka vardı. Sol eliyle çantasını sıkı sıkı tutarken, sağ elinde küçük bir not defteri taşıyordu. Her sabah birkaç cümle yazmak onun için bir ritüele dönüşmüştü. Çünkü kelimeler, içindekini dışarı dökebildiği tek yerdi.

Elif yirmi sekiz yaşındaydı ama yaşadıkları, ruhunu kırk yıllık bir yorgunlukla doldurmuştu. Doğduğu kasabada okuldan alınmış, on yedi yaşında zorla evlendirilmişti. Ne sevgi görmüştü, ne saygı. Yıllarca süren evlilik boyunca sesi hep bastırılmış, düşünceleri hep “fazla” bulunmuştu. Her geçen yıl, Elif biraz daha içine kapanmış, biraz daha susmuştu. Ama içindeki o ince umut kıvılcımı hiç sönmemişti.

Bir gece, artık dayanamayacağını anladığında bavul bile hazırlamadan çıktı evden. İstanbul’a geldi, çünkü İstanbul büyük bir şehir, ve belki de büyük bir seks kurtuluştu. Kalacak yeri yoktu, parası da… Ama özgürlüğü ilk kez bu kadar yakından hissetmişti. Maltepe sahiline ilk geldiğinde cebinde sadece on lirası vardı ama yüreği kararlıydı.

Bir sabah sahilde otururken, bir belediye görevlisi onunla konuşmaya çalıştı. Elif önce çekindi, ama adam kibarca ona Maltepe escort Kadın Danışma Merkezi’ni önerdi. O gün Elif için yeni bir yol açıldı. Merkeze ilk girdiğinde konuşamadı. Gözleri yerde, sesi boğuktu. Ama orada onun gibi birçok kadın vardı. Her biri farklı geçmişlerden ama benzer acılardan gelmişti.

Elif zamanla kurslara katıldı, sabun yapmayı, takı tasarımını, defter kaplamayı öğrendi. Özellikle sabun yaparken huzur buluyordu. Her sabun, onun elinden çıkan bir umut parçasıydı. Sonra üretici pazarında kendi tezgâhını açtı. İlk müşterisi, küçük bir çocuktu. Annesiyle birlikte gelip lavantalı sabun aldı. O an Elif’in gözleri doldu.

Meryem, Maltepe escort sahilinin sessizliğine sığındığında sabah henüz yeni uyanıyordu. Gün ışığı, gri bulutların arasından ince çizgiler gibi süzülürken, elinde tuttuğu küçük deftere bir şeyler karalıyordu. Denizin kıyıya vurduğu götten her dalga, içindeki karmaşayı az da olsa hafifletiyordu. Belki de bu yüzden her sabah burada başlıyordu güne. Çünkü başka hiçbir yer ona huzur vermiyordu artık.

Otuz yaşındaki Meryem’in geçmişi, kolay anlatılabilecek bir hikâye değildi. Mardin’in dar sokaklarında büyümüş, ailesinin geleneksel yapısı içinde kadın olmanın ne demek olduğunu erken yaşta öğrenmişti. Küçük yaşta seks evlendirilmiş, kısa sürede hem eşinin hem ailesinin baskısı altında ezilmişti. Kadın olmanın, sessiz kalmak ve boyun eğmek olduğu öğretilmişti ona. Ama Meryem’in içindeki direnç, zamanla büyüdü.

Bir gün, artık dayanamayacağını fark etti. Ne cesaretle, ne umutla… Sadece gitmek zorundaydı. Gecenin bir yarısı çantasını aldı ve evden çıktı. Önce Diyarbakır’a, oradan bir otobüsle İstanbul’a geldi. İstanbul’un kalabalığı içinde kaybolmak istiyordu. Kimsenin onu tanımadığı, yargılamadığı bir yer… Ve yolu Maltepe’ye düştü.

İlk zamanlar bir parkta yaşadı. Soğuk geceler, aç geçen günler… Ama en çok da sessizlik zordu. Ne konuşabiliyor, ne anlatabiliyordu. Derken bir gün, sahilde yürürken karşısına Maltepe escort Belediyesi Kadın Dayanışma Merkezi çıktı. İçeri girmeye cesaret etmesi günler sürdü. Ama sonunda attığı o adım, hayatının yönünü değiştirdi.

Merkezde önce dinlendi. Sonra konuşmayı öğrendi. Ardından üretmeye başladı. Dikiş, sabun yapımı, takı tasarımı… En çok sabunları sevdi. Renkli, kokulu, temiz… Hayatında ilk defa bir şeye kendi izini bıraktığını hissetti.

Kadınlar için kurulan üretici pazarında ilk tezgâhını açtığında elleri titriyordu. Müşterilerle göz göze gelmek bile zordu ama sattığı her üründe biraz daha güçlendi. Kazandığı ilk parayla kendine bir bot aldı. Sonra bir defter.